Με άλλα μάτια

Με άλλα μάτια…

πηγή: iefimerida.gr

Με  αφορμή την συμπλήρωση ενός έτους  από την ψήφιση του σύμφωνου συμβίωσης, ρωτήθηκαν δύο νέα παιδιά, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι, σχετικά με την ομοφυλοφιλία. Η χώρα μας και σε αυτό το τομέα μοιάζει να μην έχει ξεπεράσει στερεότυπα και προκαταλήψεις του παρελθόντος. Σε αρκετές περιπτώσεις θεωρείται θέμα ταμπού και δεν συστήνεται για συζήτηση, ωστόσο, μέσα από αυτό το άρθρο προσπαθούμε να γκρεμίσουμε τα τείχη που κάποιοι έχουν υψώσει και παραθέτουμε τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Μια οπτική, που ενδεχομένως, έχει θεαθεί λιγότερο. Για λόγους δεοντολογικούς, η ταυτότητα των ερωτηθέντων  δεν αποκαλύπτεται.

Σε ποια ηλικία και υπό ποιες συνθήκες διαπιστώσατε ότι σας έλκει το ίδιο φύλο;

Κ: Στα 5

Α: Το κατάλαβα από πολύ μικρή ηλικία. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ήμουν στον παιδικό όταν "αγάπησα" ,όπως  όλα τα παιδάκια λένε, ένα αγοράκι από την τάξη μου. Βεβαίως ,η μαμά και ο μπαμπάς είχαν ήδη προπαγανδίσει το στερεότυπο, οπότε εγώ απλώς ένιωθα άσχημα για αυτό. Μου πήρε πολλά χρόνια για να το αποδεχτώ και έτσι γύρω στα 16 μου ήταν που το αποδέχτηκα. Πάντα κρυφά από τους γονείς.

Έχετε βιώσει bulling ή ρατσισμό;

Κ: Όχι άμεσα

Α: Και ποιος δεν έχει βιώσει; Στο δημοτικό τα παιδιά είναι κανίβαλοι. Τα παιδικά χρόνια της αθωότητας και της ξεγνοιασιάς δεν ήταν και τόσο ονειρικά καθώς καθημερινά υπήρχε και κάτι το οποίο θα κορόιδευαν τα παιδιά στο τμήμα μου. Μια μου λέξη, μια μου κίνηση ήταν αρκετή για να τεθώ στο στόχαστρο και είτε να πρέπει να κρύψω τα σημάδια μου είτε να προσπαθώ να φαίνομαι στους γονείς μου χαρούμενος και ευτυχισμένος με τους πολλούς μου "φίλους".

Οι οικογένειές σας γνωρίζουν για σας; Αν ναι, ποια είναι η στάση τους σε αυτό το θέμα;

Κ: Η μητέρα μου γνωρίζει το γεγονός. Της είχα κάνει έμμεσες αναφορές πάνω στο θέμα χωρίς να το γνωρίζω από μικρή ηλικία πάνω από 15 φορές και πριν 2χρονια, της το είπα ξανά πιο άμεσα μέσω ψυχολόγου, αλλά αντέδρασε σαν να ήταν μια "φάση" και επιλογή. Παρόλο που πιστεύω ότι μέσα της γνωρίζει ότι είναι αλήθεια και δεν θέλει να το αποδεχτεί, κάποιες φορές με μειώνει και μου φέρεται απαίσια έτσι ώστε να μου κάνει πλύση εγκεφάλου. Προκειμένου να με στηρίξει οικονομικά στις σπουδές μου στο κοντινό μέλλον, μέχρι να ανεξαρτητοποιηθώ οικονομικά, το παίζουμε "κινέζοι".

Α: Φυσικά και δεν γνωρίζουν οι γονείς μου αφού οι απειλές για την σωματική μου ακεραιότητα αλλά και οι απειλές για την δίκη τους ζωή σε περίπτωση που ισχύει κάτι τέτοιο αποτελούν τροχοπέδη στο πολυπόθητο "come out". Κάπως έτσι βρήκα την Νάρνια μέσα στην ντουλάπα. Βέβαια έχω την αδελφή μου, η όποια ξέρει και ομολογώ ότι με στηρίζει.

Πώς η κοινωνία μπορεί, κατά τη γνώμη σας, να απαγκιστρωθεί από ομοφοβικές προκαταλήψεις  και στερεότυπα;

Κ: Πιστεύω ότι αυτό θα γίνει, αν αλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα. Να ενημερώνονται τα παιδιά περί αυτού του θέματος από μαθήματα όπως βιολογία, πολιτική παιδεία, ίσως και λογοτεχνία. Επίσης ,όταν η χώρα μας σταματήσει να είναι ένα έμμεσα θεοκρατικό κράτος.

Α: Είναι πολύ δύσκολο αυτό. Σαφώς και χρειάζεται χρόνος. Οι παλιές  γενιές δεν αναμένεται να αλλάξουν μυαλό. Πάντοτε, θα θεωρούν την ομοφυλοφιλία μια ασθένεια, μια ψυχική διαταραχή. Οι ελπίδες πλέον είναι στα χέρια της νέας γενιάς... Με εκπαίδευση επί του θέματος, σωστή ενημέρωση και διάθεση για να επέλθει αλλαγή, Η  προσπάθεια αύτη, η οποία πρέπει  να είναι συλλογική, ίσως καταφέρει κάτι.

Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;

Κ: Αυτή η ερώτηση μου φαίνεται κάπως γενική, οπότε στα πλαίσια της συνέντευξης θα απαντήσω, όταν σταματήσουν να ακούγονται αυτοί οι φασιστικοί, ομοφοβικοί ήχοι κατά την διάρκεια της ημέρας.

Α: Αρχικά οι σπουδές. Θέλω να κάνω πολλά πράγματα όσον αφορά στις σπουδές μου. Όλοι αναζητούν κάτι σταθερό, έναν άνθρωπο να ναι δίπλα τους στις δύσκολες στιγμές, και εγώ λοιπόν αυτό θέλω. Γιατί το να είσαι ομοφυλόφιλος, αφενός δεν είναι επιλογή σου και αφετέρου πολλές φορές είναι συνώνυμο με την μοναξιά, και αυτό πονάει. Οπότε… σπουδές, έναν άνθρωπο, αν προκύψει και φυσικά κάποια στιγμή να μάθουν οι γονείς μου, προσδοκώντας την καλύτερη δυνατή σχέση μεταξύ μας.

Δανάη Τριγώνη  Γ4